มดที่ผมจะพูดถึง ก็คือเจ้ามดที่มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Cephalotes atratus เพราะจากภาพที่เห็นจะสังเกตว่ามันไม่ได้มีอวัยวะใด ๆ แต่มันร่อนได้ด้วยขาหลัง รวมกับ ร่างกายปล้องสุดท้าย ของมันครับ ที่สำคัญ มันยังสามารถ ควบคุมทิศทางในการร่อนได้ ทำให้เมื่อพวกมันตกจากรัง พวกมันจะไม่ถูกพัดไปอย่างไรทิศทาง แต่จะตกลงตำแหน่งต้นไม้ที่เป็นที่ทำรังของพวกมัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ฟังดูน่าแปลกอย่างยิ่งครับ ซึ่งวิธีการก็คือ เมื่อมด หลุดร่วงลงมาจากที่สูง อย่างแรกพวกมันจะพลิกตัวคว่ำหน้าลงพื้นก่อน หลังจากนั้นจะเหยียดขากางออกพร้อมชูขึ้น ต่อด้วยการกดตูดลงต่ำ ทำให้เกิดท่วงท่าตามหลักอากาศพลศาสตร์(Aerodynamic)ที่สมบูรณ์แบบในการควบคุมการร่อน โดยไม่ต้องอาศัยแรงลมช่วยในการร่อน ถ้าใครยังนึกไม่ออกถึงว่ามันมีผลต่อการร่อนได้อย่างไร ก็ลองนึกถึง หนังฝรั่งที่ เหล่านักดิ่งพสุธา ทำขณะอยู่ในอากาศ ขณะกระโดดร่ม นั่นเองครับ
มดชนิดนี้ถูกค้นพบนาย Yonatan Munk จากมหาวิทยาลัยแคริฟอร์เนีย ใน Berkeley ซึ่งเขาเองเป็นผู้ที่ค้นพบวิธีการร่อน ของมัน และเขาเองก็ใช้เวลาถึง 4 ปี ท่องไปในป่าอเมซอน เพื่อทำการศึกษามดอเมซอนทำรังบนต้นไม้ และนอกจากนี้ ในการศึกษา เขายังได้ออกแบบ อุโมงค์ลมแนวดิ่ง(Vertical wind tunels) ขึ้นมาเพื่อใช้ในการศึกษา บันทึกภาพ เฝ้าติดตาม และวิเคราะห์ ท่วงท่าการร่อนของพวกมัน เพื่อหาไขปริศนาความสามารถในการบินร่อนของพวกมัน
เห็นหรือยังครับโลกเรามีสิ่งแปลกอีกมากมาย
เลือกหมวดหมู่ที่ต้องการอ่าน
All
สัตว์บก
การล่า
ดอกไม้
สัตว์ปีก
สัตว์หายาก
การเดินทาง
สัตว์แปลก
กับดัก
สัตว์
สัตว์ประจำถิ่น
ไวรัส
เรื่องน่าสนใจ
กล้วยไม้
ต้นไม้
ประสบการณ์
สัตว์น้ำ
พืชมีพิษ
สัตว์์
สัตว์มีพิษ
ท่องเที่ยว
แมลง
สัตว์น่ารัก
เห็ด
สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ
ปรับตัว
สัตว์ประหลาด
ต้นไม้หายาก
สัตว์เลื้อยคลาน
ต้นไม้แปลก
ปรสิต
ธรรมชาติ
รังสัตว์
แมง
พรางตัว
ที่สุดในโลก